پایتخت دوچرخهسواری دنیا
تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۴۴۳۷۷۲
به گزارش ایسنا، هر کس به شهرهای هلند سفر کرده باشد میداند دوچرخهسواران در این شهرها یکهتازی میکنند؛ آنها خیابانهای مرکز شهر را تحت کنترل خود دارند، به سرعت راه خود را باز میکنند و میروند. اینجا اولویت با دوچرخه هاست. اما کمتر کسی میداند چه تلاش و رنجی برای تصویب قوانین و امکانات دوچرخهها شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پرده اول: آمستردام تحت تسخیر ماشین ها
هلند از ابتدا سرزمین دوچرخهها نبود؛ در دهههای 50 و 60 میلادی رشد قارچ وار خودروها عرصه را بر دوچرخهسواران تنگ کرده بود و کار تا جایی پیش رفته بود که به سختی میشد در شهرها رکاب زد. سیاستگذاران، خودرو را آینده حمل و نقل شهرها میدیدند. همه محلههای آمستردام برای حمل و نقل ماشینی بازسازی شدند؛ در چنین شرایطی، به مدد مقاومت خستگیناپذیر گروههای مدنی و چندین تصمیم سرنوشتساز، آمستردام دوباره احیا شد تا امروز پایتخت دوچرخه دنیا باشد.
پرده دوم: اعتراض مدنی و تولد محلههای مسکونی
هلند در پی افزایش تلفات و تصادفات، دهه 70 میلادی شاهد خشم و انتقادهای مدنی بود. دو جریان به طور برجسته این مطالبه را پیگیری می کرد، "کشتن بچهها را متوقف کنید" نام نخستین جریان است که به سرعت فراگیر شد؛ اعضای این جریان با دوچرخه راهپیمایی میکردند. آنها در کوتاه مدت موفق شدند اجازه ممنوع کردن تردد خودرو را در برخی روزها و کوچه ها بگیرند تا کودکان با آسودگی بازی کنند. "فون پوتن" از اعضای این جنبش آن روزها را این طور شرح می دهد "ما میزهای غذا را به کوچه میبردیم و جشنهای بزرگی راه میانداختیم. جالب آنجا بود که پلیس چقدر به ما کمک میکرد."
او میگوید "آن روزها سیاستمداران بسیار در دسترس بودند؛ با اعضای پارلمان برای صرف چایی بیرون میرفتیم و خواستههایمان را میگفتیم و آنها گوش میکردند. حتی یکبار دسته جمعی مقابل خانه نخست وزیر رفتیم و سرود خواندیم؛ از او خواستیم خیابانها را برای کودکان امنتر کند. از خانه بیرون آمد و خواسته ما را شنید."
دولت مخارج کمپین "کشتن بچهها را متوقف کنید" را تامین کرد. بعد از آن مکانی فراهم شد تا افراد ایدههای بیشتری را برای شهرسازی امن بیان کنند. ایده منطقه مسکونی "وونرف" از همین جا شکل گرفت؛ ایده منطقه مسکونی "وونرف" یک جور خیابان دوستانهتر است و سرعت خودروها به علت وجود سرعتگیرها به شدت کم است.
دو سال بعد گروه دیگری متولد شد، "نخستین اتحادیه واقعی دوچرخهسواران هلندی". اتحادیه برای ایجاد فضای بیشتر و امنتر برای دوچرخهها بودو "تام" مردی 64 ساله به یاد میآورد: "ما تا حدی موفق شدیم همصدا شویم. عاقبت حرفهایمان را جامعه و سیاستمداران شنیدند و در نهایت، ما مسیرهای دوچرخه را پسگرفتیم."
پرده سوم: آلودگی های محیط زیستی و بحران سوخت
بحران نفت سال 1973، تصمیمات سیاستمداران را به شدت تحت تاثیر قرار داد. قیمت نفت به یکباره چهار برابر شد. نخست وزیر هلند در نطقی تلویزیونی از مردم خواست سبک زندگی جدید هلند را بپذیرند و صرفه جویی سوخت را بیش از اندازه رعایت کنند. این اتفاق به نفع دوچرخه سواران پیش رفت و پس از آن دولت به طور منظم طرح "یکشنبههای بدون خودرو" را دنبال کرد.
پرده چهارم: یکشنبههای بدون خودرو و حمایت سیاستمداران
به تدریج سیاستمداران هلندی دوچرخه را به عنوان وسیله حمل و نقل شهری پذیرفتند و به مزایای آن آگاه شدند. از دهه 80 میلادی، ساخت مسیرهای دوچرخه در شهرها و خیابانها مورد بررسی قرار گرفتند؛ هدف این بود که راه برای دوچرخه سوارها باز شود. در ابتدا مسیرهای دوچرخه بسیار براق و روشن بودند تا همه آنها را ببینند. بعداً معلوم شد با یک گل بهار نمیشود. برای آنکه در شهر تغییر ایجاد شود، نیاز به شبکهای از مسیرها بود. شهر "دلف" شبکه کاملی از مسیرهای دوچرخه را ایجاد کرد و در پی آن یک به یک شهرهای هلند دوستدار دوچرخه شدند.
پرده پنجم: چالش های امروز دوچرخه سواری؛ نهضت ادامه دارد
امروزه هلند صاحب 35 هزار و 400 کیلومتر مسیر اختصاصی دوچرخه است. در آمستردام حدود 38 درصد سفرهای شهری با دوچرخه و در کل هلند در حدود یک چهارم این سفرها با دوچرخه انجام میشود. اتحادیه دوچرخه سواران با بیش از 34 هزار عضو فعال، از حقوق دوچرخه سواران حفاظت میکند.
براساس گزارش گاردین، "ویم بات"، سخنگوی این اتحادیه می گوید: "در هلند دوچرخه راه زیادی آمده است؛ اما هنوز مشکلات زیادند. هم زمان که استاندارها را بالا میبریم، باید مسیرها را تجهیز و مرمت کنیم. مساله پارکینگها هم داستان دیگری است؛ با وجود پارکینگهای دوطبقه و بسیار، بازهم نیاز به توسعه بیشتر داریم. ما برای حل مسائلمان نیاز به خلاقیت داریم. شهرهای ما به زیرساخت های دوچرخه کاملا جدید نیاز دارند." هلند راه زیادی آمده است، اما نهضت دوچرخه سواری همچنان ادامه دارد.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۴۴۳۷۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییات دریافت گواهینامه یک روزه موتورسواری در تهران | یک میلیون و ۲۵۰ موتورسوار گواهینامه ندارند
همشهری آنلاین-مهدی اسماعیل پور: یکی از معضلات ترافیکی شهـــر تهــــران موتورسیکلتسواران فاقد گواهینامه هستند. طی سالیان گذشته ازسوی پلیس راهور تهران بزرگ برای کنترل این موضوع طرحهای مختلفی اجرا شده است که هرچند بیتأثیر نبوده، اما علاج کار هم نبوده است. بخش زیادی از راکبان موتورسیکلت با وجود داشتن مهارت کافی و لازم برای اخذ گواهینامه، مواردی چون هزینه بالا و زمانبر بودن فرایند گرفتن گواهینامه را دلیل مقاومتشان برای گرفتن گواهینامه عنوان میکنند. در همین راستا مدتی است که طرح جالبی توسط مرکز صدور گواهینامه فراجا در چند شهر کشور از جمله تهران اجرا میشود که طی آن دارندگان موتورسیکلت فاقد گواهینامه د رصورت داشتن مهارت کافی و احراز شرایط، میتوانند با پرداخت مبلغی بسیار کمتر از آنچه باید در فرایند دریافت گواهینامه عادی پرداخت کنند، یکروزه صاحب گواهینامه شوند.
۱۰۵ هزار ثبتنام، حدود ۱۰۰ هزار صدور گواهینامه
رئیس مرکز صدورگواهینامه راهور فراجا در خصوص تعداد افراد متقاضی و میزان گواهینامههای صادر شده در قالب این طرح برای موتورسیکلتسواران تهرانی هم گفت: «درخصوص این طرح و میزان موفقیت آن ابتدا باید به این نکته اشاره کنم که اگر قرار بود با استفاده از همان روش قدیمی صدور گواهینامه برای گواهینامهدار کردن راکبان موتورسیکلت فاقد گواهینامه اقدام کنیم، بدون درنظر گرفتن افرادی که در ادامه اضافه میشوند و با فرض ثابت ماندن این عدد، با درنظر گرفتن مواردی چون ظرفیت پذیرش و زمان آموزش و هزینهها، این کار حدود ۴۹ سال زمان میبرد.»
سرهنگ کرمیاسد در ادامه افزود: «تا به امروز ۱۰۵ هزار نفر از شهر تهران در این سامانه ثبتنام کردهاند. از این تعداد تا به امروز ۹۹ هزار و ۷۴۵ جلد گواهینامه برای موتورسیکلتسواران فاقد گواهینامه صادر شده است.»
طرحی ویژه موتورسیکلتسواران فاقد گواهینامه
سرهنگ احمد کرمیاسد، رئیس مرکز صدور گواهینامه راهور فراجا درخصوص این طرح میگوید: «طرح یکروزه گواهینامه با عنوان «طرح ویژه صدور گواهینامه برای موتورسیکلتسواران فاقد گواهینامه» از حدود یکسال قبل درحال اجراست. در این طرح فقط موتورسیکلتسواران فاقد گواهینامه میتوانند با ورود به سایت و ثبتنام در مدت یکروز با پشت سر گذاشتن مراحل مختلف معاینه پزشکی، تأیید مهارت و آزمون نظری و عملی گواهینامه خود را دریافت کنند. بهعبارت دیگر شرط اصلی برای پذیرش فرد این است که درحال حاضر موتورسوار باشد؛ یعنی موتورسیکلتی که مشخصات آن در سامانه ثبت میشود، باید به نام فرد متقاضی یا والدین او باشد. سایر افراد باید از طریق همان روش معمول برای گرفتن گواهینامه اقدام کنند. تمام مراحل این طرح بهصورت سیستمی و بدون دخالت عامل دستی بوده و دیگر خبری از کاغذبازی و بایگانی و مواردی از این دست نیست.»
۱۲۵۰۰۰۰ موتورسیکلتسوار فاقد گواهینامه در پایتخت
رئیس مرکز صدورگواهینامه راهور فراجا درخصوص تعداد موتورسیکلتسواران فاقد گواهینامه در شهر تهران افزود: «طبق ارزیابی صورت گرفته در مرداد سال گذشته که زمان آغاز طرح است، یکمیلیونو ۲۵۰ هزار نفر موتورسیکلتسوار فاقد گواهینامه رانندگی موتورسیکلت در تهران حضور دارند.»
سرهنگ کرمیاسد درخصوص میانگین روزانه مراجعه موتورسیکلتسواران تهرانی فاقد گواهینامه نیز میگوید: «بهطور میانگین و با توجه به ظرفیت موجود، در قالب این طرح روزانه به حدود ۲ هزارمتقاضی تهرانی خدمات ارائه میشود.»
اجرای طرح از مرداد ۱۴۰۲ در تهران
رئیس مرکز صدور گواهینامه راهور فراجا در خصوص زمان آغاز اجرای این طرح افزود: «اردیبهشت سال ۱۴۰۲ یعنی حدود یکسال قبل بود که این طرح بهصورت آزمایشی در یکی از آموزشگاههای شهر تهران اجرا شد و بازخوردهای خوبی از آن دریافت کردیم. بعد از اجرای این طرح آزمایشی بهمدت یک تا ۲ماه در یکی از آموزشگاههای شهر تهران، این طرح بهصورت آزمایشی در استان سمنان اجرا شد تا در سطحی کلانتر مشکلات و نواقص احتمالی مربوط به آن احصا شود. در ادامه طرح در استانهای مختلف اجرا شد تا اینکه در مرداد ۱۴۰۲ نوبت به شهر تهران رسید.»
مشارکت ۱۴ آموزشگاه شهر تهران در اجرای طرح
سرهنگ احمد کرمیاسد درباره اجرای این طرح در شهر تهران، گفت: «برای اجرای طرح همایشی با حضور تمام آموزشگاههای موتورسیکلت در سراسر کشور برگزار شد که حدودا شامل ۱۷۰ آموزشگاه بود. در این همایش با توضیح درخصوص نحوه اجرای طرح، از آموزشگاههایی که تمایل به همکاری داشتند دعوت به عمل آمد تا در اجرای طرح مشارکت کنند که در مجموع حدود ۹۰ آموزشگاه اعلام آمادگی کردند. در ادامه با توجه به استقبال خوبی که از سوی موتورسیکلتسواران صورت گرفت، امروز ۱۴ آموزشگاه موتورسیکلت شهر تهران در اجرای این طرح مشارکت دارند.»